Spać, spać...

Bezsenność mnie dobija. Były czasy, kiedy spałam 11 godzin "ciurkiem" i dopiero byłam wyspana i zdolna do życia. Z tym, że ten "ciurek" był najważniejszy,
Z biegiem lat, z biegiem dni sypiałam krócej... Aż doszłam do sytuacji, która przestała mnie satysfakcjonować: 4-5 godzin snu i zdecydowane spowolnienie funkcji życiowych.
Ale póki jeszcze się dało to jakoś żyłam.
Mniej więcej od tygodnia przestałam spać w ogóle. Przykre i wkurzające to było. Że nie wspomnę o poziomie funkcji życiowych... Albo wspomnę: bez problemów udawało mi się tylko oddychać.
Nie pozostało nic innego, tylko udać się do Mojego Ulubionego Pana Doktora.
Udałam się. Pan Doktor rozsądny jest. I współczujący. Od razu stwierdził, że nikt, kto nie cierpi na bezsenność, nie jest w stanie pojąć fatalnej jakości życia człowieka notorycznie niewyspanego.
I przepisał tableteczki. I kazał zażywać przez jakiś czas ażeby się fazy snu wyrównały i uregulowały.
Zażywam. Moje fazy snu...hmm...są dziwne.
Pierwszą noc po prostu przespałam. Wstałam wypoczęta i pełna energii.
Następna tabletka spowodowała, że spałam około 20 godzin z krótkimi przerwami na wizytę w toalecie i rozmowę z Córką. Potem się okazało, że zrobiłam sobie (pewnie do tej rozmowy...) herbatę. Ale jej nie zdążyłam wypić...bo mnie sen zmógł.
Wczorajsza zaś tabletka dała mi sem intensywny acz krótki bo już o 5.30 byłam skłonna wstać i zrobić coś pożytecznego. Będę dziś miała długi dzień.
Ciekawam jak moje fazy snu po zażyciu całości będą funkcjonować...Byle nie tak, jak po drugiej tabletce.